"Chwast" Interdyscyplinarne Projekty Twórcze sem. zimowy 2016/2017

AP Epitafia

Poprzez niniejszą pracę, chciałam zachować pamięć o zmarłych w tragicznych okolicznościach istotach o których zwykle zapominamy oraz stworzyć przestrzeń upamiętniającą je i skłaniającą do refleksji nad ich losem.

KT Still Life

Praca jest formą przypomnienia o tym, co niezwykle istotne w naszym życiu - o naszych korzeniach. Posługując się metaforą rośliny/drzewa jako człowieka chciałam wskazać jej fundamentalną, najważniejszą część, bez której nie mogłaby istnieć. Korzenie symbolizują ród, pochodzenie. Z korzeni wyrasta cała roślina, to one podtrzymują ją przy życiu, dostarczają tego co najważniejsze. Instalacja obrazuje sytuacje zapomnienia. Z obumarłych korzeni wyrastają gałęzie jedynie rzucające cień przeszłości, jednak cała „roślina” dawno przestała tętnić życiem.

MW Koło nas

Moja praca ma być inspiracją do refleksji nad swoją postawą wobec panującej sytuacji politycznej. Czy nienawiść wzniecana przez władzę nie doprowadzi nas do wydarzeń minionej wojny? Czas konfliktów i napięć politycznych i religijnych sprzyja narastaniu niezgody i strachu. Powinniśmy jednak nie zatracać własnej moralności. Apeluję by pozbyć się generalizacji i przez zmianę nastawienia jednostki utworzyć wspólne koło ratunkowe.

EM Mea Culpa

Potyczka ze słowami własnej matki to próba ponownego zdefiniowania poczucia własnej wartości, ustalonej – zupełnie nieświadomie – wiele lat temu.

powinnam tutaj umieścić zapis video ale rozmiar pliku przekracza dozwolone parametry bloggera

HP Niewiadoma

Człowiek ma zdolność zapamiętywania nie tylko wrażeń zmysłowych i symboli, ale również do przechowywania obrazu własnej świadomości. Praca ta jest próbą odtworzenia mojej pamięci dla widza dzięki wykorzystaniu kilku archiwalnych nagrań, w których byłam filmowana nieświadomie przez moich bliskich i znajomych.

powinnam tutaj umieścić zapis video ale rozmiar pliku przekracza dozwolone parametry bloggera

MM Nowy Twór

Chwast kojarzy się z czymś niechcianym, czymś, co wyrasta a co trzeba wyrwać. Moim osobistym chwastem jest skrzep, który wyrósł w moim oku. Wydaje się, że jest mikroskopijny, ludzie go nie widzą gołym okiem, ja widzę go cały czas. Powoli zabija oko od środka. Jednak pozbycie się go nie jest proste, nie można go wyrwać tylko powoli czekać aż zniknie i co jakiś czas nakłuwać go igłami. Mój chwast widzę wszędzie, podąża za moim wzrokiem i natrętnie powraca, gdy otwieram oczy. Chciałabym, aby inni zobaczyli, jaki ma wpływ na moje życie, że to, co dla nich nie widoczne dla mnie przesłania część świata. Ingeruje w moje ciało, jest czymś obcym, jak ohydna instalacja wyrastająca ze ściany, której mimo przeźroczystości nie można przegapić.

AB Przyodziewek

Punktem wyjścia tej pracy było słowo “chwast”. Pierwsze skojarzenie jakie miałam, to: „osoba trująca społeczeństwo”. Wszystkie następne moje myśli sprowadzały mnie tylko do osób które są podstępne, które muszą zrobić jakąś przykrość dla zasady. Ludzie, którzy nie mają żadnych wartości, którym na niczym nie zależy, dla których kłamstwo jest rzeczą codzienną, a zdrada staje się powodem do dumy, które wywołują u nas najpierw niesmak a później żal. To jest swojego rodzaju maska za którą kryje się głęboko zraniony człowiek, pełen kompleksów i nienawiści.  

AC S.O.S.

Butelka z listem rozbitka znajdującego się na bezludnej wyspie jest motywem pojawiającym się zarówno w literaturze jak i filmie. W mojej pracy list w butelce stał się medium niosącym wołanie o pomoc ludzi biednych i wykluczonych społecznie, ludzi bezdomnych, którzy są spychani na margines społeczeństwa. Każdy odbiorca może skonfrontować się z autentycznymi nagraniami

i listami ludzi bezdomnych, których życie pozbawiło dachu nad głową. 

SG Jak zeszłoroczny śnieg

Moja praca już nie istnieje – pozostał jedynie zapis foto-video wykonany przy współudziale mojej koleżanki Marceliny Wróblewskiej.

Każdy z nas może znaleźć się w sytuacji, kiedy zostanie zapomniany. Jak bezimienna osoba bezdomna, której kształt ulepiłam ze śniegu grabiejącymi z zimna rękami. W ten sposób odniosłam się do jednego z tematów, którym było zapomnienie. 

chwast / peryferia / zapomnienie / nieuwaga / azyl   to pięć haseł/tematów na zajęciach Interdyscyplinarnych Projektów Twórczych w semestrze zimowym roku akademickiego 2016/2017 które prowadzę z I rokiem Edukacji Artystycznej II st. w Instytucie Sztuki w Cieszynie.

Wystawa "Chwast" odbyła się pod koniec semestru w Galerii Klatka 31.01.2017, potrwa prawie do końca lutego.  Ze względu na trzy nabory tego rocznika, semestr a co za tym idzie ćwiczenia z 9 osobową grupą rozpoczęłam dopiero w listopadzie. Niestety jedna ze studentek grupy zrezygnowała ze studiów. Gościnnie na jej miejsce na wystawie zajęła studentka spoza grupy, która miała chęć zmierzyć się z jednym z tematów.