Interdyscyplinarne Projekty Twórcze, I EA II st., temat - własny pokój.

 “Mój pokój – moja przestrzeń”

Hasło mój pokój jednoznacznie związane jest dla mnie z moją przestrzenią, z miejscem, które jest dla mnie azylem i daje mi poczucie bezpieczeństwa. Sądzę, że każdy człowiek powinien mieć, lub może nawet ma taką swoją prywatna przestrzeń . Dla mnie osobiście są to góry, w szczególności Tatry. W mojej pracy staram się zaprezentować to co jest dla mnie ważne z jednoczesnym przekazaniem ładunku emocjonalnego, który mam nadzieję będzie dostrzeżony nie tylko przez łasuchów. KI

"Pokój z widokiem"

Namiot mówi o możliwości, a czasem nawet potrzebie, rozbicia swojego pokoju gdziekolwiek się znajduję. Czasem trasy rowerowe są na tyle wymagające (szczególnie te górskie), że ciężko im podołać jednego dnia i trzeba na szybko organizować jakiś plan, nocleg. „Mój pokój” jest stworzony ze śladów kół, które tak jak ja - pamiętają każdy wyjazd. Barwy nie są przypadkowe. Symbolizują zarówno żywioły, jakie mnie spotykają podróżując, jak i kolory szlaków, które np. w narciarstwie określają trudność trasy przejazdu.AP

Leżę [...]

W wieczornej ciszy.

Gwiazdy nade mną,

­Gwiazdy pode mną

I gwiazdy we mnie.

/Leopold Staff/

„Rozgwieżdżony (s)pokój”

Instalacja jest prototypem „własnego pokoju”, który niegdyś istniał. Przedstawiony układ gwiazd jest nieprzypadkowy i tworzy konstelacje Wielkieji i Małej Niedźwiedzicy z Gwiazdą Polarną oraz Smoka i Cefeusza, które na niebie widoczne są niemal przez cały rok. Niezmienność układu owych gwiazdozbiorów jest przede wszystkim odzwierciedleniem własnego (s)pokoju wewnętrznego i szczęścia, a Gwiazda Polarna symbolem dobrego wyboru.AB

„Globus Histericus”

Hasło „Własny pokój” postanowiłam rozważyć na bardzo szeroką, powiedziałabym światową skalę. Moja praca ma na celu symboliczne zobrazowanie pokoju na świecie. Wyjściową refleksją był fakt, iż nie istnieje pokój na skalę światową. Niemal od zarania dziejów ludzkości towarzyszą konflikty na tle gospodarczym, politycznym lub społecznym. Z roku na rok gdzieś na świecie toczy się wojna, konflikt zbrojny, okupacja. Ma to wpływ na obywateli danego państwa, w którym prowadzone są działania wojenne. Jak wielki i destrukcyjny ma to skutek wiedzą tylko ci, którzy tego doświadczyli. Ja mogę sobie jedynie wyobrazić. A przenosząc to na kanwę sztuki, to wyobraziłam sobie globus jako symbol świata, kuli ziemskiej. Na tymże przedmiocie objawiły mi się kawałki zbitego lustra obrazujące państwa. Dlatego zbite lustro? Istnieje przesąd, że zbicie lustra przynosi 7 lat nieszczęścia. Zbite lustro to rozpad, destrukcja, zniszczenie, nieodwracalna zmiana. Można bowiem takie lustro poskładać w całość, ale nigdy już nie będzie to całość jednorodna. Odbicie będzie zniekształcone, wypaczone, zdeformowane, nieharmonijne. Tak więc zbite lustro przytwierdzone do globusa odzwierciedla brak pokoju na świecie, a także szkodliwy wpływ wojny burzący własny (s)pokój ludzi egzystujących w tych okropnych warunkach. Dla pokreślenia pesymistycznego wydźwięku pracy, powierzchnia globusa została przemalowana na czarno.

 “Umeblowani”

Stworzona przez mnie praca to zestaw uroczych mebelków. Inspiracją do ich wykonania były moje wspomnienia z dzieciństwa związane z lalkami. Lalki zawsze wzbudzały we mnie uczucie niewyjaśnionego lęku. Nie lubiłam ich jako dziecko a pech chciał, że rodzina zwykle uszczęśliwiała mnie właśnie nimi. Choć starałam się je układać, przekładać a nawet chować, nigdy nie udało mi się żyć z nimi w spokoju. Nazwa projektu “Umeblowani” ma nawiązywać do tego, co robi się z lalkami. Tworzy się im pokoje, sadza przy stoliczkach, próbując nadać im formę niby ludzką, robiąc z nich imitację człowieczeństwa. Ja zaś stworzyłam z nich element wystroju, „umeblowałam” je, odbierając im tą najczęściej nadawaną formę i sprowadzając je do tego, czym tak naprawdę są. Praca składa się z 4 części: dwóch krzesełek, stołu i obrazka wiszącego na ścianie. Przedmioty zostały złożone z części plastikowych i gumowych lalek: rączek, nóżek, tułowi czy paluszków. Całość tworzy imitację eleganckiego pokoju. Rytmizacja elementów, mająca nadać elegancję kłóci się z tworzywem, z którego pochodzą. Całość z założenia powinna wzbudzać niepokój.

 „Pokoiki”

Początkowo w mojej pracy chciałam zwrócić uwagę na własny kąt zwierząt zamieszkujących w naszych domach. Zdecydowałam się tylko na dwa domowe zwierzaki, pokazane w prostej formie.

• Kot - zamieszkujący szufladę oraz kanarek – zamknięty w klatce.

Jako właściciele zwierząt przyzwyczajamy je do naszych mieszkań, trybu życia. Jednak inaczej jest ze zwierzętami, które żyją w swoim naturalnym środowisku i tak wykonałam trzy domki leśne:

• dla kreta- usypany kopiec i ukształtowane korytarze w ziemi, które są imitacją jego domu
• dla ptaka leśnego - gniazdo uwite przez nieporęczne palce człowieka, umieszczone na gałęzi
• dla jeża – sterta liści, którą zamieszkuje jak i wykorzystuje do schronienia się przed czyhającymi go niebezpieczeństwami

Obiekty te wykonane są w większości z naturalnych materiałów, takich jak: ziemia, patyki, liście oraz gałęzie. Chciałabym aby moje obiekty choć na chwilę skłoniły nas do refleksji jak żyją, funkcjonują wybrane przeze mnie zwierzęta.

„Pokój z waty”

Praca przeze mnie wykonana jest przedstawieniem moich wewnętrznych pragnień odnośnie miejsca w którym chciałabym żyć, przytulnego, ciepłego i miękkiego. Absolutnie nie może stać mi się w nim żadna krzywda, ma za zadanie izolować mnie od wszelkiego zła, tłumić je abym mogła żyć sobie spokojnie w przytulnym bezpiecznym azylu.AMW

„Własny pokój - przestrzeń życia:

Praca obrazuje przestrzeń potrzebną do życia, funkcjonalnie odpowiadającą na całe spektrum potrzeb człowieka. W tym kontekście własny pokój to zdobycze cywilizacji, technologie niezbędne do funkcjonowania jednostki we współczesnym świecie. Praca wykonana w technologii druku 3d również formalnie nawiązuje do wymienionej koncepcji.JD

„Rzeczowniki”

Temat projektu sprowokował mnie do rozważań, co tak naprawdę stanowi istotę naszych pokojów. Wychodząc z założenia, że przedmioty, które znajdują się
w naszych mieszkaniach tworzą charakter tego miejsca oraz mówią o człowieku, poprosiłam dwunastu moich znajomych o wybranie przedmiotów, które są dla nich ważne. Z pewnością zestaw, który powstał odzwierciedla ich samych, a dokonując wyboru kierowali się nie tylko sentymentem, ale również wyznaczyli przedmioty symboliczne, które stanowią kwintesencję ich zainteresowań i osiągnięć.

Myślę, że dobór przedmiotów jest interesujący nie tylko dla mnie, ale również dla portretowanych, którzy musieli zastanowić się i uzasadnić swoje decyzje.

„Bunkraki”

Bunkraki - połączenie słów bunraku - lalka teatralna oraz słowa pokraka.
W moim ujęciu taką pokrakę reprezentuje każdy bezdomny, samotny, zagrożony, odrzucony, wzbudzający odrazę – wyklęty margines społeczeństwa. Marzy o domu, własnym kącie, w którym może choć na chwilę zaznać spokoju i otulić się ciepłem.

Prace wszystkich studentek i jednego studenta z Interdyscyplinarnych Projektów Twórczych I roku EA II stopnia wraz z małym suplementem rysunkowym zostały pokazane w przestrzeni Galerii Klatka, wernisaż odbył się 28.01.2015 o godz.15.00.